Szanowna Pani Marszałek,

W związku z toczącym się procesem legislacyjnym projektu ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych na zapewnienie płynności finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o zmianie niektórych innych ustaw (druk 382), zwracam się z prośbą o rozszerzenie projektu o wsparcie dla niepublicznych uczelni wyższych. Apelujemy o zwolnienie uczelni z obowiązku płacenia składek ZUS przez okres trzech miesięcy w odniesieniu do pracowników dydaktycznych, administracyjnych i badawczych. Taka możliwość stanowiłaby działanie osłonowe i rekompensujące straty poniesione przez uczelnie w związku z pandemią COVID-19, wynikające z konieczności przechodzenia na pracę i naukę zdalną i zmniejszenia przychodów z czesnego.

W dotychczas przyjętych rozwiązaniach prawnych, które wprowadzają działania osłonowe, podmioty niepublicznego szkolnictwa wyższego nie są traktowane ani w kategorii pracodawców, ani przedsiębiorców. Nie spełniają bowiem definicji „przedsiębiorcy” w rozumieniu art. 4 ustawy – Prawo przedsiębiorców, mimo że z punktu widzenia wielkości i skali działalności najczęściej są instytucjami odpowiadającymi średnim przedsiębiorstwom i świadczą usługi w sposób identyczny jak przedsiębiorcy. Podlegają także podobnym zjawiskom rynkowym. Tym samym, bez odpowiednich zapisów w projektowanych aktach prawnych, uczelnie nie są objęte przewidywanymi formami wsparcia dla przedsiębiorców – w szczególności związanymi z przestojem ekonomicznym i znaczącym spadkiem obrotów, które tak samo jak w przypadku przedsiębiorcy, również w przypadku uczelni niepublicznej może skutkować redukcją etatów, a nawet upadłością.

Sektor niepublicznych szkół wyższych nie otrzymuje subwencji państwowych i budżetowych na podstawową działalność i wszystkie koszty w tym zakresie pokrywa wyłącznie z czesnego studentów. Zaburzenie płynności finansowej w uczelniach niepublicznych, także tych lokalnych, spowoduje w pierwszej kolejności obniżenie wynagrodzeń oraz redukcję etatów wartościowej kadry dydaktycznej, administracyjnej i badawczej. Spowoduje to istotne szkody nie tylko dla procesu kształcenia młodzieży i dorosłych, ale i dla funkcjonowania lokalnych społeczności oraz środowisk kulturotwórczych i akademickich, które są katalizatorem rozwoju gospodarczego i intelektualnego kraju.

Z poważaniem,
Maciej Witucki
Prezydent Konfederacji Lewiatan